BON TON ADEPTA, czyli jak wkroczyć ze ścieżki edukacyjnej na zawodową

Przez cały okres studiów zapoznajemy się z przedmiotami, które mają dać nam przygotowanie teoretyczne do podjęcia wymarzonej pracy. Wiele zajęć wzbogaca nasze doświadczenie o pracę przy projektach, przygotowuje nas do wystąpień publicznych, pracujemy w różnorodnych grupach, rozwiązujemy case’y. Wszystko po to, by wkroczyć w świat biznesu możliwie jak najlepiej przygotowanym. Zdobywamy wiedzę, ćwiczymy, projektujemy, współpracujemy. Z dnia na dzień stajemy się coraz bardziej pewni siebie i gotowi, żeby rozpocząć karierę zawodową. Piękni, młodzi, zmotywowani i z dyplomem w ręku stajemy przed drzwiami do naszej pierwszej pracy. Często trafiamy do dużych organizacji, wymarzonych, znanych korporacji.

I nagle, zonk!

Nie znamy firmy, procedur, ludzi, wszystko jest nowe i trochę nas przeraża. Słownictwo korporacyjne nie zawsze jest zrozumiałe, sposoby komunikacji również. Często podczas wdrożenia na danym stanowisku otrzymujemy plik informatorów, szkoleń on-line, procedur, mamy opiekuna, który powinien nas przeprowadzić przez ten ciężki etap zaznajomienia się z organizacją i z zasadami w niej panującymi. W każdej firmie wygląda to zazwyczaj trochę inaczej, ale to dla większości absolwentów trudny okres. Ciekawy, fascynujący, podniecający… ale trudny, nowy. Jak się odnaleźć w nowej rzeczywistości i zrobić dobre wrażenie na kolegach i przełożonych?

Są zasady, które są uniwersalne, a o których często zapominamy – w biegu po drabinie kariery. Niekoniecznie jest to kwestia złych manier, braku przygotowania podczas procesu edukacji. Często gubimy podstawowe zasady, myśląc o sobie jako o osobie dobrze przygotowanej, nieomylnej, wyjątkowej.

Oczywiście każdy z nas jest wyjątkowy, wartościowy i powinien wzmacniać poczucie własnej wartości, ale… Powinien też potrafić się właściwie zachować, żeby zjednać sobie doświadczonych już pracowników, móc z nimi tworzyć efektywne zespoły i móc dalej rozwijać siebie i obraną przez siebie ścieżkę kariery. Także nie zapominajmy, że każdy kiedyś zaczynał, musiał się wiele nauczyć oraz że pokora i dobre maniery, czasem mogą zdziałać więcej niż pozycja "że mi się coś należy”.

Młodzi ludzie, wkraczający w życie zawodowe często o tym zapominają. Oczekują, że błędy i pomyłki będą im wybaczane – gdyż się dopiero uczą, że każdy powinien im pomagać - bo jeszcze nie znają pracy i organizacji, że powinni być wynagradzani wysoko - bo skończyli dobre studia… Wszytko się po części zgadza, ale postawa roszczeniowa, nigdy nie wzbudzała i nie wzbudza przychylności starszych, bardziej doświadczonych, często z pokaźnym dobytkiem zawodowym kolegów.

Teorii na temat różnic pokoleniowych jest wiele. Pokolenia X, Y i innych. Wiele w tym wszystkim racji. W innych warunkach wychowywali się nasi dziadkowie, rodzice, my i będą nasze dzieci. Inny dostęp jest to edukacji, staży, zajęć dodatkowych. Inaczej wygląda system edukacji. Obecne pokolenie studentów uczęszczało na znacznie więcej zajęć dodatkowych niż ich rodzice, więcej z nich kończy studia podyplomowe, kursy. Rodzice chcieli dać im większe możliwości niż sami mieli, więcej opcji do wyboru, lepszy start i wzmacniali ich wiarę w siebie i własny potencjał. Niekiedy zapominając, że życie to nie tylko pozytywne momenty, ale porażki i cienie również, na które młodzież też trzeba przygotować.

Piękne kolorowe, wolne ptaki wylatują z gniazd i okazuje się, że często dla nich dopiero zaczyna się szkoła życia. „Dostają w kość” od prawdziwego, dorosłego świata, czasami trochę na własne życzenie. Właśnie dlatego powstał mini poradnik absolwenta, czyli jak w przeświadczeniu o własnej wyjątkowości nie zatracić aspektów społecznych.

Kilka podstawowych reguł, zachowań w biznesie.

Magiczne słowa, których uczono nas od najmłodszych lat, a o których nie wiedzieć czemu często zapominają młodzi ludzie: dzień dobry, do widzenia, poproszę, dziękuję. Magiczne słowa, którymi zjednujemy sobie ludzi. Naprawdę! Często słyszę komentarze, że Ci młodzi to nawet dzień dobry nie powiedzą…

Hierarchia. W wielu organizacjach przyjęło się mówić do siebie po imieniu, nawet do dyrektorów, Prezesa. Jednak pamiętajmy, że hierarchia w organizacji jest bardzo istotnym elementem i należy zawsze znać swoje miejsce w szeregu. Oczywiście sformułowanie może mało popularne i nie  w dzisiejszym duchu – ale bardzo istotne. Żaden szef nie lubi podważania jego zdania, publicznego wyśmiewania jego pomysłów, traktowania go jak kolegę. Przy pracy w grupach, przy projektach, na szkoleniach, często mówi się że jesteśmy na jednym poziomie, żeby móc dać impuls do swobodnych wypowiedzi, nie zakłóconej burzy mózgów, ale w na co dzień warto pamiętać kto jest szefem, a kto pracownikiem.

Pokora. Każdy z nas ma ograniczenia, nikt nie jest wszechwiedzący i warto posłuchać rad i uwag innych. Szczególnie osób chcących się z nami dzielić swoimi doświadczeniami i porażkami. Wyciągajmy z tego naukę, mniej bolesne jest uczenie się na cudzych, a niżeli na swoich błędach.

Komunikacja. Kolejny ważny element, który często przysparza wielu problemów. Nie zapominajmy poinformować szefa, że wykonaliśmy zadanie, jakie są efekty naszej pracy. Pytajmy jak mamy problemy, czy nie wiemy jaką decyzję podjąć. Aktywne słuchanie, czyli rozumienie słów naszego rozmówcy oraz informacja zwrotna są bardzo pożądane w świecie biznesu.

Różnice pokoleniowe. Pamiętajmy, że wychowani jesteśmy w różnych czasach, mamy różne doświadczenia, inaczej przebiegał proces edukacji i kariery. Ale dzięki temu możemy się od siebie wiele nauczyć, każdy może mieć inne spojrzenie na dany problem i często wspólnie można więcej osiągnąć, właśnie dzięki temu odmiennemu spojrzeniu – efekt synergii. W grupie często lepiej radzimy sobie z rozwiązywaniem problemów, proponowaniem kreatywnych rozwiązań. Oczywiście, każdy chce być docenionym za swoją pracę i pomysły i to jest jak najbardziej zrozumiale, ale współpraca z ludźmi wzbogaca nasze doświadczenia i często jest impulsem i generatorem pomysłów.

Idź naprzód, realizuj marzenia, zdobywaj szczyty i szanuj ludzi którymi się otaczasz.

Autor:

Justyna Rojek

HR Manager, HR Biznes Partner, Doradca Personalny, Konsultant Kariery, Trener Biznesu

- doświadczenie w obszarze HR od 2006r.

Wspieram menedżerów i przedsiębiorców w zarządzaniu personelem oraz w realizacji projektów HRowych.

Jestem konsultantem kariery, pomagam określać cel zawodowy i współtworzyć plan rozwoju, badam indywidualny potencjał osobisty oraz buduję świadomość o różnorodności w zespołach.

Moje motto:

"Żyj według życiorysu, który chciałbyś sobie napisać."

Aleksander Kumor